Młyn
Młyn znaleziony w Ghazali jest jedynym w całej średniowiecznej Nubii. Poza ogromnym żarnem rotacyjnym odnaleziono również fragment tak zwanego żarna pseudopompejańskiego, wzorowanego na starożytnych żarnach z Pompejów. Poza żarnami w pomieszczeniu znajdowały się silosy na ziarno, które było podstawą mnisiej diety. Według specjalistów zajmujących się tym zagadnieniem każdemu mnichowi przysługiwała na miesiąc jedna artaba (30-33 kg) ziarna zbóż.
Tłocznia oleju
Ghazali jest również miejscem, gdzie znajdują się jedyne dotychczas odkryte w Nubii pozostałości tłoczni oleju. Dokładne umiejscowienie urządzeń oraz ich wygląd są trudne do ustalenia. Dlatego na rekonstrukcji tłocznia została umieszczona w miejscu zlokalizowania kamienia pochodzącego z prasy, a jej kształt odtworzono na podstawie egipskich analogii. Ponieważ uprawa oliwek w Nubii nie jest poświadczona, najprawdopodobniej prasa służyła do tłoczenia oleju z innych roślin, takich jak na przykład sezam.
Pralnia/garbarnia
W dwóch pomieszczeniach klasztornych odnaleziono duże baseny. Ich przeznaczenie nie jest znane. Mogły one być zarówno pralnią, jak i garbarnią. W momencie największego rozkwitu klasztoru zamieszkiwało go bowiem prawdopodobnie ponad 200 osób. Łatwo sobie więc wyobrazić, że jeśli nawet mnisi oddawali się ascezie, to habit z pewnością od czasu do czasu domagał się prania. Druga możliwość jest taka, że baseny mogły służyć do namaczania skór zwierzęcych lub włókien, z których wyplatano sznury. Wykonywanie wyrobów ze skóry i wyplatanie sznurów były według źródeł pisanych dwoma podstawowymi zajęciami mnichów.
